Zima

W kożuchu białym, aż do samej ziemi

przychodzi do nas zaraz po jesieni.

Dostojna to pani w białych rękawiczkach

maluje wypieki dzieciom na policzkach.

Z kieszeni wyciąga śniegu płatki białe

i oprósza nimi wioski, miasta całe.

Pięknie świat wygląda w biel przez nią ubrany,

dzieci z tego śniegu ulepią bałwany.

Obrazy maluje piękna pani zima,

jak tylko się ściemnia to ona zaczyna.

Pędzelek wyciąga i w mrozie go moczy,

od szyby do szyby z pędzlem dumnie kroczy.

A kiedy rano oczy otworzymy

nadzwyczajne dzieła Zimy zobaczymy.

Świat cały pod puchem bialutkim schowany,

jakby w baśni pięknej był namalowany.

Napisała Kamila Bednarek

październik 2013r.